رابطه مشارکت در تصمیم‌گیری و حمایت ادراک شده سرپرست بر رفتارهای شهروندی سازمانی در میان کارکنان، با توجه به نقش میانجی‌گر عدالت رویه‌ای و توزیعی ادراک شده

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل پیشنهادی مبنی بر میانجی‌گری عدالت رویه‌ای و توزیعی ادراک شده در رابطه میان حمایت ادراک شده سرپرست و مشارکت در تصمیم‌گیری با رفتارهای شهروندی سازمانی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان جهاد کشاورزی استان کهگیلویه و بویراحمد (490 نفر) در سال 1391 است که از بین آنان 120 نفر به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های مشارکت در تصمیم‌گیری (پارنل و کرندال، 2001)، بعد حمایت سرپرست از پرسشنامه حمایت اجتماعی ایزنبرگر و همکاران (1986)، رفتار شهروندی سازمانی اسمیت و همکاران (1983 )، عدالت توزیعی کالیت (2001) و عدالت رویه‌ای نیهوف و مورمان (1993) است. داده‌های حاصل از پرسشنامه‌های پژوهش از طریق روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM)، روش بارون و کنی (1986) و آزمون معنی‌داری سوبل (1982) مورد تحلیل قرار گرفتند. شواهد حاصل از تحلیل داده‌ها ، برازش خوب الگوی پیشنهادی را مورد حمایت قرار دادند. نتایج نشان می‌دهد که هم عدالت رویه‌ای و هم عدالت توزیعی، نقش میانجی‌گر در رابطه میان مشارکت در تصمیم‌گیری و رفتارهای شهروندی سازمانی دارند ولی در رابطه بین حمایت ادراک شده سرپرست و رفتارهای شهروندی سازمانی تنها عدالت رویه‌ای، نقش میانجی‌گر دارد و میانجی‌گری عدالت توزیعی در این رابطه معنی‌دار نیست.